پرش به محتوا

عاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عاد نام قومی است بنا به گفتهٔ قرآن که پیامبری به نام هود بر آن‌ها فرستاده شد ولی بر اثر ایمان نیاوردن به او و خدا، با عذاب الهی نابود شدند. برخی «عاد» را شهر مدفون‌شده‌ای به نام اوبار در عمان یکسان می‌دانند.[۱]

عاد از نظر قرآن

[ویرایش]

در قرآن آمده است که قوم عاد مدتی در ناز و نعمت به سر می‌بردند، ولی مست غرور و غفلت شدند و از قدرتشان برای ستم و استعمار و استثمار دیگران بهره گرفتند، آیین بت‌پرستی را بر پا نمودند و به هنگام دعوت پیامبرشان هود با آن همه کوششی که در پند و اندرز و روشن ساختن اندیشهٔ آنان و اتمام حجت نسبت به ایشان داشت نه تنها کمترین توجهی نکردند بلکه به خاموش کردن ندای او برخاستند. گاهی او را به جنون و سفاهت نسبت دادند و زمانی وی را از خشم خدایان ترساندند، اما او همچون کوه در برابر خشم این قوم مغرور و زورمند ایستاد و سرانجام توانست گروهی در حدود چهارهزار تن را راه نماید و به آیین حق بخواند، اما دیگران بر لجاجت و عناد خود باقی‌ماندند. سرانجام طوفان سخت و بسیار کوبنده‌ای که به باد صرصر معروف است به مدت هفت شب و هشت روز بر آنها مسلط شد که کاخ‌هایشان را در هم کوبید و کالبدهایشان را همچون برگهای پاییزی بر امواج باد سوار کرد و به پیرامون پراکند. هود مؤمنان راستین را پیش‌تر از میان آنان بیرون برد و نجات رهاند و زندگانی و سرنوشتشان درس عبرتی بزرگ برای همهٔ جباران و خودکامگان گشت.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Rippin, Andrew. " ʿĀd ." Encyclopaedia of Islam, THREE. Edited by: Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson. Brill Online , 2012
  2. تفسیر المیزان، تفسیر نمونه، تفسیر مجمع البیان و کتاب اعلام قرآن.
  1. کتاب قصص الانبیا
  2. تفسیر نمونه تفسیر المیزان از قرآن
  3. کتاب قرآن