Przejdź do zawartości

George F. Smoot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George F. Smoot
Ilustracja
George Smoot (2009)
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1945
Yukon (Floryda)

profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley
Specjalność: astrofizyka
Alma Mater

Massachusetts Institute of Technology

Odznaczenia
NASA Exceptional Scientific Achievement Medal (Stany Zjednoczone)
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

George Fitzgerald Smoot III (ur. 20 stycznia 1945 w Yukon na Florydzie) – amerykański astrofizyk i kosmolog, profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley. W 2006, wspólnie z Johnem Matherem, został uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie fizyki za „odkrycie zgodności mikrofalowego promieniowania tła z modelem ciała doskonale czarnego i obserwację anizotropii tegoż promieniowania”[1]. Do prac swojego zespołu wykorzystywał dane zebrane przez satelitę COBE, dzięki któremu udało się potwierdzić teorię Wielkiego Wybuchu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Massachusetts Institute of Technology, gdzie w 1966 uzyskał tytuł magistra matematyki i fizyki, a w 1970 doktorat z dziedziny fizyki cząstek elementarnych. W późniejszym czasie zainteresował się kosmologią. Pracował w Lawrence Berkeley National Laboratory, gdzie wspólnie z Luisem Alvarezem, przeprowadził serię eksperymentów HAPPE, w czasie których używano balonu stratosferycznego do wykrywania cząsteczek antymaterii w górnych warstwach atmosfery, których występowanie postulowała kosmologiczna teoria stanu stacjonarnego. Laureat Medalu Oersteda za nauczanie fizyki (2009).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Nobel Prize in Physics 2006 > John C. Mather, George F. Smoot. The Nobel Foundation. [dostęp 2014-01-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]