Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ραδιοκύματα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ραδιοκύματα είναι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα με συχνότητα από περίπου 3 Hz έως 300 GHz. Ειδικότερα τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα με συχνότητες μεταξύ 300 MHz και 300 GHz ονομάζονται μικροκύματα. Μεγαλύτερες συχνότητες εμπίπτουν στο φάσμα της υπέρυθρης ακτινοβολίας.[1]

Ζώνες συχνοτήτων κατά Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών (ITU)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρακάτω δίνονται οι περιοχές συχνοτήτων και οι αντίστοιχες ονομασίες κατά την Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών (ITU), με κυρίως χρήση στις ασύρματες επικοινωνίες. Διαφορετικές κατανομές σε περιοχές συχνοτήτων και ονομασίες χρησιμοποιούνται από άλλα πρότυπα, όπως για παράδειγμα για χρήση στα ραντάρ.

Ονομασία Αρχικά (ITU) Συχνότητα Μήκος κύματος Εφαρμογές
εξαιρετικά χαμηλή συχνότητα ELF (extremely low frequency) 3–30 Hz 10.000–100.000 km αντιληπτό ως ήχος αν μετατραπεί σε μηχανική ταλάντωση
υπερχαμηλή συχνότητα SLF (super low frequency) 30–300 Hz 1.000–10.000 km αντιληπτό ως ήχος αν μετατραπεί σε μηχανική ταλάντωση, ηλεκτρικά δίκτυα διανομής (50–60 Hz), τηλεπικοινωνίες υποβρυχίων
κατ'εξοχήν χαμηλή συχνότητα ULF (ultra low frequency) 300–3000 Hz 100–1.000 km αντιληπτό ως ήχος αν μετατραπεί σε μηχανική ταλάντωση, τηλεπικοινωνίες στα ορυχεία
πολύ χαμηλή συχνότητα (υπερμακρά κύματα) VLF (very low frequency) 3–30 kHz 10–100 km αντιληπτό ως ήχος αν μετατραπεί σε μηχανική ταλάντωση (έως 20 kHz; υπέρηχος για μεγαλύτερες συχνότητες), τηλεπικοινωνίες υποβρυχίων
χαμηλή συχνότητα (μακρά κύματα) LF (low frequency) 30–300 kHz 1–10 km ραδιοφωνικές μεταδόσεις AM, ραδιοφάροι (NDB), ερασιτεχνικά walkie-talkie (μόνο ΗΠΑ)
μέση συχνότητα (μεσαία κύματα) MF (medium frequency) 300–3000 kHz 100–1000 m ραδιοσυστήματα πλοήγησης (NDB), ραδιοφωνικές μεταδόσεις AM, τηλεπικοινωνίες σε ναυτιλία και αεροναυτιλία
υψηλή συχνότητα (βραχέα κύματα) HF (high frequency) 3–30 MHz 10–100 m βραχέα (ραδιόφωνο), ερασιτεχνικές ραδιοεκπομπές, walkie-talkie
πολύ υψηλή συχνότητα (υπερβραχέα κύματα) VHF (very high frequency) 30–300 MHz 1–10 m ραδιοφωνικές μεταδόσεις FM, τηλεοπτικές εκπομπές, αεροναυτιλία, GPR
κατ'εξοχήν υψηλή συχνότητα
Βικιπαίδεια:WikiProject Video games/Traffic statistics
UHF (ultra high frequency) 300–3000 MHz 10–100 cm τηλεοπτικές εκπομπές, κινητή τηλεφωνία, ασύρματα τηλέφωνα, ασύρματα δίκτυα Η/Υ, αυτόματες κλειδαριές αυτοκινήτων, φούρνοι μικροκυμάτων, GPR
υπερυψηλή συχνότητα SHF (super high frequency) 3–30 GHz 1–10 cm ασύρματα δίκτυα, δορυφορικές συνδέσεις, δορυφορική τηλεόραση, πόρτες γκαράζ
εξαιρετικά υψηλή συχνότητα EHF (extremely high frequency) 30–300 GHz 1–10 mm ραδιοτηλεσκόπια, τηλεπισκόπηση (remote sensing), οπλικά συστήματα, ανιχνευτές/συστήματα ασφαλείας

Ζώνες συχνοτήτων κατά IEEE

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο χαρακτηρισμός ζωνών συχνοτήτων σύμφωνα με το πρότυπο αυτό έχει τη βάση του σε στρατιωτικούς κωδικούς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι οποίοι κατόπιν καθιερώθηκαν. [2] [3]

Ζώνη Περιοχή συχνοτήτων Προέλευση ονομασίας
HF band 3 - 30 MHz High Frequency
VHF band 30-300 MHz Very High Frequency
UHF band 300-1000 MHz Ultra High Frequency

Η περιοχή από 216 έως 450 MHz μερικές φορές ονομαζόταν P-band: Previous, διότι τα βρετανικά ραντάρ χρησιμοποιούσαν τη ζώνη αυτή αλλά αργότερα μεταπήδησαν σε υψηλότερες συχνότητες.

L band 1 - 2 GHz Long wave
S band 2 - 4 GHz Short wave
C band 4 - 8 GHz Compromise (συμβιβασμός) ανάμεσα στο S και το X
X band 8 - 12 GHz Χρησιμοποιήθηκε κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για συστήματα ελέγχου πυρός, το X θυμίζει το σταυρόνημα σκόπευσης.
Ku band 12-18 GHz Kurz-under
K band 18 - 27 GHz Kurz (βραχύς, στα Γερμανικά)
Ka band 27-40 GHz Kurz-above
V band 40 - 75 GHz
W band 75 - 110 GHz Το W ακολουθεί το V στο αγγλικό αλφάβητο
mm band 110 - 300 GHz (χιλιοστομετρικά κύματα)
  1. «Ασύρματο Δίκτυο WiFi: Ταχύτητα & Αξιοπιστία». AIC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2023. 
  2. Σύμφωνα με το IEEE Std 521-2002 Standard Letter Designations for Radar-Frequency Bands. Reaffirmed standard of 1984.
  3. Ν. Μαλαχίας και Γ. Σάγος (1998). Αρχές Ραντάρ και Ηλεκτρονικού Πολέμου. Αθήνα: Παπασωτηρίου. σελ. 341. ISBN 960-7510-55-0.