Մինոասեան անունը յառաջացած է Կրետէի Մինոաս առասպելական թագաւորէն։ ժամանակակից սահմանում է, տրուած ԺԹ․ դարու բրիտանացի Արթուր Էվանս (1851-1941) հնագէտէն։ Սակայն Քարլ Հոյք այս անունը արդէն գործածած է 1825-ին «Das Minoische Kreta» (Մինոասեան Կրետէ) գիրքին մէջ։
Կրետէն արեւելեան Միջերկրականի կղզի է։ Լեռնային է եւ մշակման տարածքները սահմանափակ են։ Մինոասեան քաղաքակրթութիւնը իր ծաղկման շրջանին Կրետէէն դուրս կը տարածուի․ հարաւային Էգէականի կղզիներուն եւ Կիպրոս։
Մինոասեան քաղաքակրթութիւնը, ըստ հնագէտներու ուսոմնասիրութիւններուն կ՛ ընդգրկէ Ք․Ա․3000 – Ք․Ա․ 1600 ժամանակաշրանը։ Գլխաւոր եղելութիւնները որ զայն կը յատկանշեն հետեւեալներն են՝ ըստ Եգիպտական թուագրուած իրերու․-
Քնոսոսի վարչական կեդրոն՝ պալատ, կառուցումը Ք․Ա․1900-ին,
Սուր ու դաշոյն, գտնուած Մալիա, Կրետէ․ Ք․Ա․ 1800 - 1700Կրետէի գրաւումը Միկինացիներէն,
Քնոսոսին կործանումը՝ Ք․Ա․1370։
Կրետէի տարածքին բարգաւաճած են մօտաւորապէս 100 մինոասեան քաղաքներ։ Մինոասեան քաղաքակրթութիւնը ըստ Արթուր Էվանս եւ Նիքոլաոս Փլաթոնաս հնագէտներուն կը բաժնուի 4 ժամանակաշրջաններու․-
Ք․Ա․ -3500 – Ք․Ա․ 1900 Նախապալատական շրջան
Ք․Ա․ 1900 – Ք․Ա․ 1750 Հին պալատի շրջան
Ք․Ա․ 1750 – Ք․Ա․ 1500 Նոր պալատի շրջան
Ք․Ա․ 1500 – Ք․Ա․ 1100 Պալատի վերջնական շրջան
Էվանս, Մինոաս առասպելական թագաւորին հետ կը կապէ Քնոսոսի լաբիւրինթոսին եւ մարդացուլին։
Որմանկար որ նաւաբեկութիւն կը պատկերացնէ․ Մինոասեան քաղաքակրթութիւն, Աքրոթիրի հնավայրՈրմանկար որնաւագնացութիւն կը պատկերացնէ․ Մինոասեան քաղաքակրթութիւն, Աքրոթիրի հնավայր
Մեր ժամանակակից շրջանին եղած հնագիտական յայտնաբերումները կը վկայեն թէ Մինոասեան քաղաքակրթութիւնը այդքան ալ խաղաղասէր չէ եղած ինչպէս էվանս կը հաւատար։ Յայտնաբերուած են ամրոց-բնակավայրեր, զէնքեր, ինչպէս նաեւ որմանկարներ ռազմական նիւթով։
Մինոասցիները հիմնած էին տարածուն ծովային իշխանութիւնը մը, շնորհիւ իրենց նաւատորմիղին։ Թուքիտիտիս այդ կը նշէ, շեշտելով թէ․- «Մինոաս ունէր հզօր ռազմական ծովուժ, որ տարածուած էր յունական ծովուն։ Ան կը գրաւէ Քիքլատես կղզիները, գաղթօճախներ կը հիմնէ՝ Քարեսներուն վռնտելէ ետք։ Ծովերը ծովահէններէն կը մաքրագործէ, որպէսզի նաւագնացութիւնը դէպի կղզիները ապահով ըլլայ։» Յունարէն բնագիրը՝
Ο Μίνως, εξ όσων κατά παράδοσιν γνωρίζομεν, πρώτος απέκτησε πολεμικόν ναυτικόν, και εκυριάρχησεν επί του μεγαλυτέρου μέρους της θαλάσσης, η οποία ονομάζεται σήμερον Ελληνική. Κατακτήσας τας Κυκλάδας νήσους, ίδρυσεν αποικίας εις τας περισσοτέρας από αυτάς, αφού εξεδίωξε τους Κάρας και εγκατέστησε τους υιούς του ως κυβερνήτας. Ως εκ τούτου και την πειρατείαν φυσικά κατεδίωκεν όσον ημπορούσεν από την θάλασσαν αυτήν, διά να περιέρχωνται εις αυτόν ασφαλέστερον τα εισοδήματα των νήσων.[3]
Թագաւորը որ Մինոաս կը կոչուէր երկրին տէրն էր․ ան ունէր օրէնսդրական եւ վարչական իշխանութիւնը։ Ազնուականները դատարանը կը կազմէին եւ հաւանաբար թագաւորին խորհրդատուներն էին։ Կային նաեւ պալատի պաշտօնեաները՝ քարտուղար, հարկահաւաք, եւայլն։ Տաճարներուն մէջ կային տղամարդիկ եւ կիներ։
Բնակչութեան մնացեալ մասը հողագործութեամբ եւ անասնապահութեամբ կը զբաղէր։ Բնակիչները նաեւ արհեստագէտներ էին, որոնք կ՛ աշխատէին պալատներուն մէջ։