Au clair de la lune (երգ)

Au clair de la lune (ֆրանսերէն արտասանուած՝ օ քլեր տը լա լիւն(ə))․ ԺԹ․ դարու ֆրանսական ժողովրդայի երգ։ Երգին քերթուածին հեղինակը, ինչպէս նաեւ յօրինողը անծանօթ են։ Անոր պարզ մեղեդին, նուագարանի գործիք մը նուագել սկսնակներուն կ՛ուսուցանեն։

Քնարերգութիւն

Երգը առաջին անգամ կը յայտնուի 1820-ին Le Voiture Verseés կատակերգական-օփերային մէջ, սակայն միայն մէկ ոտանաւորի տունով։ Չորս տուն կ՛աւելնան 1858-ի «Chants et Chansons populaires de la France» ծաղկաքաղին մէջ։

Au Clair de la Lune

1870-ի «Chansons et Rondes Enfantines» ծաղկաքաղին մէջ, բնագիր երգին չորս տուներէն միայն առաջին երկու տուները կը պահուին։


Ֆրանսերէն	հայերէնի թարգմանութեան փորձ
Au clair de la lune Mon ami Pierrot, Prête-moi ta plume Pour écrire un mot. Ma chandelle est morte, Je n'ai plus de feu. Ouvre-moi ta porte Pour l'amour de Dieu. Au clair de la lune Pierrot répondit: Je n'ai de plume, Je suis dans mon lit. Va chez la voisine, Je crois qu'elle y est,On bat le briquet.	Լուսնկային լոյսին տակ ընկերս Փիեռօ, փոխ տուր ինծի գրչափետուրդ բառ մը գրելու համար․ Մոմս մեռած է ուրիշ կրակ չունիմ․ Աստուծոյ սիրոյն բաց դուռդ ինծի։ Լուսնկային լոյսին տակ, Փիեռօ պատասծանեց՝ Գրչափետուր չունիմ Անկողինիս մէջն եմ․ Դրացուհիին մօտ գնայ կարծեմ թէ հոն է, որովհետեւ անոր խոհանոցին մէջ հրահանը կը զարնենք

Ձայնագրութիւն

Երգը առաջին անգամ կը ձայնագրուի 1860-ին Էտուար-Լէոն Սքոթ տը Մարթանվիլին կողմէ, անոր հնարած ինքնաձայգիրին (phonautographe) օգնութեամբ։ Ըստ մասնագէտներուն, ամենէն հին ձայնագրութիւնն է։